Το πρώτο Δημοτικό Κτηνιατρείο στην Ελλάδα, είναι γεγονός!

Στις 24 Απριλίου, μετά από κόπους και δουλειά μηνών, το Δημοτικό κτηνιατρείο Λευκάδας απέκτησε άδεια λειτουργίας.

Ο υπεύθυνος κτηνίατρος κος Δ. Τράκας, εχοντας υπογράψει ήδη, σύμβαση με το σωματείο ζωόφιλων από τις 24 Δεκεμβρίου 2012, ξεκίνησε την δουλειά, στειρώνοντας, εμβολιάζοντας και τσιπάροντας αδέσποτα σκυλιά και γάτες.

Το διήμερο 8 και 9 Μαίου, στειρώθηκαν και σημάνθηκαν 22 γάτες , 6 σκυλιά, εμβολιάστηκαν δε, αρκετά αδέσποτα σκυλιά. 

Ο κτηνίατρος θα επισκέπτεται το νησί, στον βαθμό που ο Δήμος με την βοήθεια του σωματείου, θα περισυλλέγει ικανό αριθμό αδέσποτων, όπως και όταν χρειάζεται να γίνουν μαζικοί εμβολιασμοί.

Το κτηνιατρείο θα τεθεί σε πλήρη λειτουργία πολύ σύντομα, μετά την υπογραφή σύμβασης του Δήμου με τον κτηνίατρο. 

Το Δημοτικό κτηνιατρείο Λευκάδας είναι το πρώτο στην Ελλάδα που αδειοδοτείται, βάσει του νέου νόμου, ξεπερνώντας τεράστια νομικά και πρακτικά προβλήματα . Με ελάχιστο προυπολογισμό, ο Δήμος Λευκάδας από την μία πλευρά, παραχωρόντας ανεκμετάλλευτη περιουσία , οι εθελοντές από την άλλη  με κάθε δυνατό τρόπο, βοήθησαν, να πραγματοποιηθεί το έργο, γεγονός που αρχικά φαινόταν αδύνατο. 

Ευχαριστούμε όσους στάθηκαν μέχρι τώρα στο πλευρό μας. 

Ειδικότερα :

Το ξενοδοχείο Adriatica, στην Νικιάνα,

Τοεστιατόριο Taste and coffee,

Τον κο Στάθη Αραβανή για τα υλικά κατασκευής των χειρουργικών τραπεζιών,

Το κατάστημα Profi

και όλους τους εθελοντές μας οι οποίοι δεν μέτρησαν τις ώρες και τα έξοδα μέχρι να εξοπλιστεί, καθαριστεί και λειτουργήσει  το κτηνιατρείο.

Λευκάδα 24/5/2013

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΖΩΟΦΙΛΩΝ ΛΕΥΚΑΔΑΣ

 

πηγή: dogw0rld.blogspot.gr

Τι κάνουμε όταν βλέπουμε έναν σκύλο συνέχεια παρατημένο σε ένα μπαλκόνι, ή σε κακές συνθήκες διαβίωσης.

Σύμφωνα με το άρθρο 8, 1β του νόμου 4039/2012 απαγορεύεται η μόνιμη παραμονή των ζώων στα μπαλκόνια, βεράντες ή άλλους ανοιχτούς χώρους του διαμερίσματος.
Επίσης σύμφωνα με τον ίδιο νόμο και την πρόσφατη επεξηγηματική εγκύκλιο της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, η οποία εξεδόθη μετά από αίτημα της Ομοσπονδίας μας, η μη τήρηση των κανόνων ευζωίας του άρθρου 1 και 5 του ίδιου νόμου, συνιστούν το αδίκημα της παθητικής κακοποίησης ζώων.

Έτσι, οφείλουμε ως πολίτες να κάνουμε κάτι για να βοηθήσουμε το ζώο, και έχουμε τις παρακάτω επιλογές:

Αρχικά πρέπει να επικοινωνήσουμε με τον ιδιοκτήτη του ζώου, να του εξηγήσουμε τι πρέπει να αλλάξει, ως προς τις συνθήκες διαβίωσής του, και να κάνουμε αναφορά στον νόμο.

Αν δεν συμμορφωθεί, οι κινήσεις μας είναι οι παρακάτω:

1. Καλούμε την Δημοτική Αστυνομία, η οποία πρέπει να προσέλθει.
Η Δημοτική Αστυνομία αφού διαπιστώσει τις παραβάσεις του νόμου, πρέπει να κόψει τα σχετικά διοικητικά πρόστιμα, που ορίζονται για την κάθε περίπτωση στο άρθρο 21 του 4039/12.
Συνήθως πριν κόψει το σχετικό πρόστιμο, εξηγεί στον ιδιοκτήτη τον νόμο, του δίνει περιθώριο μιας βδομάδας περίπου και μετά, αν δεν συμμορφωθεί, κόβει το αντίστοιχο πρόστιμο στα μπλοκάκια τα ειδικά ή αν δεν έχουν εκδώσει τα ειδικά μπλοκ ακόμη, σε αυτά που ήδη έχουν για άλλες παραβάσεις.

2. Καλούμε το 100 για τις ποινικές πλέον κυρώσεις, δίνουμε πληροφορίες για το σημείο όπου βρίσκεται το κακοποιημένο παθητικά ζώο και αυτοί είναι υποχρεωμένοι να στείλουν περιπολικό.
Ή πηγαίνουμε στο αρμόδιο αστυνομικό τμήμα και κάνουμε καταγγελία επώνυμη, περιγράφοντας τις συνθήκες που ζει το ζώο και επικαλούμαστε τον ανωτέρω νόμο.

Όταν η αστυνομία προσέλθει και διαπιστώσει τις παραβάσεις εκ του νόμου, τότε κανονικά πρέπει να προχωρήσει αυτεπάγγελτα σε μήνυση κατά του ιδιοκτήτη, να τον συλλάβει και να έλθει σε επικοινωνία με τον εισαγγελέα υπηρεσίας, ή την Εισαγγελέα Ζώων αν πρόκειται για την Αθήνα, για να του δώσει οδηγίες.
Ο εισαγγελέας ή θα διατάξει την κράτηση του ιδιοκτήτη και θα τον οδηγήσει την επόμενη μέρα στο αυτόφωρο ή θα διατάξει να αφεθεί ελεύθερος και θα ορίσει σύντομα μέσα σε ένα μήνα περίπου, άλλη ημερομηνία για να εκδικαστεί το αυτόφωρο.

3. Εάν μετά τα παραπάνω, οι συνθήκες του ζώου παραμένουν οι ίδιες, τότε μπορούμε με αίτημα ενός φιλοζωικού συλλόγου αιτιολογημένο, με φωτογραφίες και ο, τι άλλο στοιχείο έχουμε, να ζητήσουμε την αφαίρεση του ζώου προσωρινά ή οριστικά.
Εάν ο εισαγγελέας, που θα παραλάβει το αίτημά μας, το κάνει αποδεκτό, τότε εκδίδει εισαγγελική εντολή προς το αρμόδιο αστυνομικό τμήμα για την αφαίρεση του ζώου και την παράδοσή του στο φιλοζωικό σωματείο.

Οι παραπάνω ενέργειες, δημοτική αστυνομία, ελληνική αστυνομία, αίτημα αφαίρεσης μπορούν να γίνουν είτε σωρρευτικά είτε μεμονωμένα η κάθε μία.

Επίσης οι ενέργειες αυτές είναι οι ίδιες σε κάθε περίπτωση κακοποίησης ζώου είτε παθητικά είτε ενεργητικά.
Ανάλογα βέβαια με την περίπτωση, πιθανόν να χρειαστεί να γίνουν περαιτέρω πράγματα.

 

Αναστασία Μπομπολάκη - Νομικός
Πρόεδρος της Πανελλαδικής Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας

πηγή: animalscare.gr

Οι πρώτοι Σκύλοι-Οδηγοί τυφλών στην Ελλάδα, έχουν ήδη πιάσει δουλειά.

Τι σχέση μπορεί να έχουν μια εκπαιδεύτρια κινητικότητας και προσανατολισμού τυφλών, ένας εκπαιδευτής σκύλων κι ένα κουτάβι; Οι τρεις τους αποτελούν την απαρχή μιας νέας προσπάθειας στην Αθήνα, και την Ελλάδα γενικότερα, για τη δημιουργία Κέντρου Εκπαίδευσης Σκύλων-Οδηγών για τυφλούς. 

Από το 2007, η Αγγελική Βερυκοκάκη, εκπαιδεύτρια του Πανελλήνιου Συνδέσμου Τυφλών, και ο Θεόδωρος Τριάντης, εκπαιδευτής στο Ελληνικό Κέντρο Εκπαίδευσης Σκύλων, ένωσαν τις δυνάμεις τους για να πραγματοποιήσουν κάτι που παλαιότερα θα ακουγόταν όχι απλά ρομαντικό αλλά ακατόρθωτο. «Ξεκινήσαμε να ψάχνουμε τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσε το πρόγραμμα να έχει εφαρμογή και στην Ελλάδα πάνω από μια τριετία. Η όλη προσπάθεια ξεκίνησε από μηδενική βάση καθώς στη χώρα μας δεν υπήρχαν εκπαιδευτές σκύλων-οδηγών και φυσικά ούτε σκύλοι-οδηγοί. 

Η κ. Βερυκοκάκη είναι η πρώτη εκπαιδεύτρια κινητικότητας και προσανατολισμού τυφλών στην Ελλάδα που έμαθε να εκπαιδεύει σκύλους με στόχο να προχωρήσει στην εκπαίδευση σκύλων-οδηγών. Από την αρχή της προσπάθειας μέχρι σήμερα έχει γίνει μεγάλη πρόοδος. Η νομοθεσία έχει αλλάξει προς το καλύτερο και διευκολύνει πλέον τους σκύλους-οδηγούς να έχουν πρόσβαση στα περισσότερα μέρη, η εκπαίδευση των πρώτων σκύλων έχει ολοκληρωθεί, και πλέον έχουν δημιουργηθεί και άλλες σχολές εκπαίδευσης σκύλων-οδηγών. Οι πρώτοι σκύλοι έχουν πιάσει δουλειά από το τέλος του 2012.

Στην Ελλάδα υπάρχουν 22.000 εγγεγραμμένοι τυφλοί. Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Τυφλών αριθμεί 5.000 μέλη. Σύμφωνα με την κυρία Βερυκοκάκη, ο σκύλος-οδηγός προσφέρει στον τυφλό χρήστη μεγαλύτερη ασφάλεια, ανεξαρτησία και άνεση (τα τρία «Α» της εκπαίδευσης στην κινητικότητα και τον προσανατολισμό των τυφλών ατόμων).
«Ειδικά σε μια πόλη όπως είναι η Αθήνα, όπου η ζωή των τυφλών αντί να διευκολύνεται, δυστυχώς δυσκολεύεται, ο σκύλος-οδηγός είναι απαραίτητος καθώς ο χρήστης αποφεύγει πιο εύκολα τα εμπόδια, είναι πιο ασφαλής όταν διασχίζει τους δρόμους ή όταν μπαίνει στο μετρό», λέει η κυρία Βερυκοκάκη και συνεχίζει:
«Από την άλλη, αρχίζουν να κυκλοφορούν όλο και περισσότεροι τυφλοί και σε μεγαλύτερη συχνότητα στην πόλη. Οι Αθηναίοι τυφλοί, ωστόσο -οφείλω να πω- τολμούν και κυκλοφορούν είτε με δική τους πρωτοβουλία είτε μετά από εκπαίδευση στο Σύνδεσμο. Δεν φοβούνται και αυτό αποτελεί για μας ακόμη μεγαλύτερο έναυσμα στην προσπάθεια που κάνουμε. Βέβαια και οι συμπολίτες μας έχουν αλλάξει νοοτροπία. Ο τυφλός δεν είναι πια περιθώριο».

Τα κριτήρια επιλογής
Ποιες προϋποθέσεις πρέπει να πληρούν οι τυφλοί και οι σκύλοι

Δεν μπορούν όλοι οι τυφλοί να αποκτήσουν σκύλο-οδηγό. Κύρια προϋπόθεση είναι να αγαπούν τα ζώα. Επίσης, πρέπει να έχουν εκπαιδευτεί στην κινητικότητα και τον προσανατολισμό και να κυκλοφορούν μόνοι τους με το λευκό μπαστούνι. Να έχουν σχετική οικονομική ανεξαρτησία και γενικότερη αυτονομία στην καθημερινή τους ζωή για να μπορέσουν να συντηρήσουν και να περιποιηθούν τους σκύλους.
Αν πληρούν αυτές τις προϋποθέσεις, περνούν στην εκπαίδευση. Ο εκπαιδευτής τούς βάζει να δουλέψουν μαζί με τους σκύλους για τρεις-τέσσερις εβδομάδες.
Οταν ο σκύλος και ο τυφλός πάνε στο σπίτι, ο εκπαιδευτής εξακολουθεί για ένα διάστημα να τους έχει υπό την εποπτεία του. Ο σκύλος μένει με τον τυφλό για έξι έως οκτώ χρόνια, μετά παίρνει άλλο.
Η επιλογή σκύλων-οδηγών γίνεται από τη γέννα. Από μία ή και δύο γέννες μπορεί να βγει κατάλληλο μόνο ένα κουτάβι. Δεν κάνουν όλα τα είδη σκύλων για οδηγοί.
Προτιμούνται τα golden retriever και τα Labrador. Στην Αγγλία το τελευταίο διάστημα χρησιμοποιούν διασταύρωσή τους. Σε αρκετές χώρες της Ευρώπης, μάλιστα, επιλέγονται πρωτίστως οι γονείς των κουταβιών.

Αφού επιλεγούν, τα κουτάβια πηγαίνουν σε οικογένειες ή σε εθελοντές που θα τα «εντάξουν» στην καθημερινότητα. Θα μάθουν να περπατούν, να μπαίνουν σε ασανσέρ, να ανεβαίνουν σε μεταφορικά μέσα, να διασχίζουν δρόμους, έτσι ώστε ο σκύλος να πάρει όλες τις εμπειρίες που χρειάζεται όταν βγει με τον τυφλό. Αφού κοινωνικοποιηθεί, μπαίνει στη σχολή για εκπαίδευση και την εξειδίκευση του σκύλου-οδηγού. Τα σκυλιά αυτά λειτουργούν με κώδικες. Μαθαίνουν ότι με το που μπαίνει το ειδικό σαμάρι, είναι ώρα δουλειάς. Οταν περάσουν και αυτό το στάδιο, γίνεται η αξιολόγηση από τους εκπαιδευτές των τυφλών για το ποιοι τυφλοί μπορούν να έχουν σκύλο-οδηγό.

Οι κανονισμοί στο εξωτερικό

Η απόκτηση σκύλων-οδηγών στις ευρωπαϊκές χώρες είναι πολύπλοκο θέμα. Μπορεί να υπάρχουν στην ίδια χώρα πολλοί κανονισμοί με διαφορές ανά περιοχή, ενώ σε άλλες χώρες δεν υπάρχει κανένας κανονισμός. Γενικότερα η πρόσβαση για τους ιδιοκτήτες σκύλων-οδηγών εξαρτάται από την καλή θέληση και την ενημέρωση του προσωπικού.  

Ενδεικτικά:

Δανία
Κάθε χρόνο η Τοπική Αυτοδιοίκηση της Δανίας και ο Δανέζικος Σύνδεσμος Τυφλών διαπραγματεύονται την τιμή των σκύλων-οδηγών. Η τιμή το 2007 είναι 20.809 ευρώ. Το άτομο που επιθυμεί να αποκτήσει ένα σκύλο-οδηγό κάνει αίτηση στο δήμο που ανήκει, καθώς χρηματοδοτεί τη συμμετοχή στο πρόγραμμα εκπαίδευσης στη χρήση σκύλου-οδηγού.

Αγγλία
Δεν υπάρχουν κρατικές ρυθμίσεις. Οι δημόσιες συγκοινωνίες επιτρέπουν στους σκύλους-οδηγούς να μετακινούνται σε τρένα και λεωφορεία. Η πρόσβαση σε δημόσιους χώρους επαφίεται στην καλή θέληση.

Βέλγιο
Οι χρήστες σκύλων-οδηγών είναι 350-400. Οι οργανώσεις των τυφλών εργάζονται για την υιοθέτηση ενός εθνικού νόμου σχετικά με την πρόσβαση των σκύλων-οδηγών οι οποίοι παρέχονται δωρεάν.

Γαλλία
Οι ιδιοκτήτες σκύλων-οδηγών ανέρχονται στους 1.500. Από το 1987 ο νόμος προβλέπει ελεύθερη πρόσβαση σε όλους τους δημόσιους χώρους. Οι σκύλοι παρέχονται δωρεάν.

Γερμανία
Καταγράφονται 1.500-2.000 χρήστες σκύλων-οδηγών. Η πρόσβαση μπορεί να απαγορευτεί σε νοσοκομεία και σχολεία. Οι οδηγοί ταξί υποχρεούνται να δέχονται τους σκύλους-οδηγούς. Το κόστος της εκπαίδευσης του τυφλού και του σκύλου μαζί (15.400 ευρώ) καλύπτεται από χρηματοδοτούμενα προγράμματα.

Ελβετία
Περίπου 350 άτομα χρησιμοποιούν σκύλους-οδηγούς. Η πρόσβαση δεν επιτρέπεται σε καταστήματα που έχουν σχέση με την υγεία και τη διατροφή. Οι σκύλοι-οδηγοί παρέχονται δωρεάν στους τυφλούς οι οποίοι λαμβάνουν από το κράτος ένα ποσό ως επίδομα για τη διατροφή, τον εξοπλισμό και τα έξοδα του κτηνιάτρου.

Ιρλανδία
120 οι ιδιοκτήτες σκύλων-οδηγών. Πληρώνουν 0,50 ιρλανδική λίρα ως το τέλος της εκμίσθωσης για το σκύλο τους και μια ονομαστική τιμή πέντε ιρλανδικών λιρών για τη διαμονή και τη διατροφή τους για τρεις εβδομάδες στο Ιρλανδικό Κέντρο Εκπαίδευσης Σκύλων-Οδηγών για τυφλούς.

Ισπανία
Περίπου 562 οι ιδιοκτήτες. Υπάρχουν σαφείς ρυθμίσεις σχετικά με την πρόσβαση των σκύλων-οδηγών (δωρεάν) σε όλες τις αυτόνομες κοινότητες της Ισπανίας, εκτός από τη La Rioja.

Ιταλία
Από το 1988 ο νόμος προβλέπει ότι ένα τυφλό άτομο έχει το δικαίωμα να συνοδεύεται από το σκύλο-οδηγό (δωρεάν) στα μέσα μαζικής μεταφοράς, δημόσια κτίρια και καταστήματα.

Κροατία
Εχουν ελεύθερη πρόσβαση σε όλους σχεδόν τους δημόσιους χώρους.

Ολλανδία
Καταγράφονται 500 ιδιοκτήτες. Δεν υπάρχουν σαφείς κανονισμοί στη νομοθεσία.
Η πρόσβαση των σκύλων-οδηγών επιτρέπεται σχεδόν παντού.

Ρωσία
800 ιδιοκτήτες. Υπάρχουν κανονισμοί μόνο για τη συγκοινωνία από το 1965. Το κόστος εκπαίδευσης του σκύλου είναι 3.500 ευρώ. Οι σκύλοι-οδηγοί παρέχονται δωρεάν στα μέλη του Πανρωσικού Συνδέσμου Τυφλών.

Σλοβακία
54 ιδιοκτήτες. Η τιμή ενός σκύλου-οδηγού ανέρχεται στα 2.200 δολάρια. Οι σκύλοι παρέχονται δωρεάν στους τυφλούς, των οποίων το εισόδημα δεν υπερβαίνει δύο φορές το ελάχιστο του βασικού εισοδήματος. Πάνω από αυτό το όριο απαιτείται οικονομική συμμετοχή που αξιολογείται αναλόγως. Εξι φορές πάνω από το βασικό εισόδημα, ο χρήστης καλύπτει όλο το κόστος.

Φινλανδία
205 άτομα χρησιμοποιούν σκύλο-οδηγό. Δεν υπάρχει πρόβλημα στην πρόσβαση. Οι σκύλοι δίνονται δωρεάν.

Ο σκύλος στο σπίτι προσθέτει "ευεργετικά" βακτήρια, σύμφωνα με καινούργιες μελέτες.

Τα ζευγάρια που περιμένουν παιδί, ίσως θα πρέπει πλέον να προσθέσουν και κάτι ακόμα στην λίστα των πραγμάτων που θα πρέπει να κάνουν πριν έρθει το μωρό: την απόκτηση ενός σκύλου! Είναι άλλωστε γνωστό πως τα παιδιά που μεγαλώνουν μέσα σε σπίτια με σκύλο έχουν πολύ μικρότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν αλλεργίες στο μέλλον.

Μια καινούργια έρευνα του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας, που δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση PLoS ONΕ αποδεικνύει τον προηγούμενο ισχυρισμό.
 
Στο πλαίσιο της μελέτης τους οι επιστήμονες συνέλλεξαν μικροοργανισμούς από 1.300 σπίτια με και χωρίς σκύλους στις ΗΠΑ.
Τα δείγματα ελήφθησαν από τις εξής εννιά επιφάνειες: οθόνη τηλεόρασης, πάγκος κουζίνας, ψυγείο, κάθισμα τουαλέτας, ξύλο κοπής, μαξιλαροθήκη, χερούλι εξώπορτας, περίγραμμα εσωτερικής πόρτας και περίγραμμα εξώπορτας.
Οι επιστήμονες εντόπισαν συνολικά  7.726 διαφορετικούς τύπους βακτηρίων, και η κάθε περιοχή που εξετάστηκε, είχε την δική της ομάδα βακτηρίων.
Τα σπίτια που έχουν σκύλο, έχουν 700 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να φιλοξενούν βακτήρια τα οποία βρίσκονται φυσιολογικά στο χώμα. Πλέον οι επιστήμονες μπορούν να ξεχωρίσουν αν μια οικογένεια έχει σκύλο ή όχι, εξετάζοντας μόνο την σκόνη που θα βρεθεί πάνω στην τηλεόραση ή στη μαξιλαροθήκη.

Αν και οι περισσότεροι ανατριχιάζουμε στην ιδέα των βακτηρίων που φωλιάζουν σε κάθε αντικείμενο που αγγίζουμε, οι μικροοργανισμοί αυτοί φαίνεται πως έχουν τελικά ευεργετικά πλεονεκτήματα για την υγεία των ανθρώπων. Και πολύ πιθανό να χαρίζουν στα μωρά, μια ζωή χωρίς αλλεργίες!
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι οι γυναίκες που ζουν με σκύλο στο σπίτι την περίοδο της εγκυμοσύνης είναι λιγότερο πιθανό να γεννήσουν παιδιά με αλλεργίες, επειδή τόσο η μητέρα όσο και το έμβρυο «εξοικειώνονται» με μια ευρεία γκάμα μικροβίων.

Βάλτε τα σκυλιά μέσα στα σπίτια σας!

Γιατί τελικά ο “καλύτερος φίλος του ανθρώπου” να ζει εκτός σπιτιού?

Πέρασαν και οι “Άγιες” μέρες του Πάσχα. Λένε πως “κάθε άνθρωπος αυτές τις Άγιες ημέρες του Πάσχα, δέχεται με ελπίδα το θείο μήνυμα της Αγάπης.” Εγώ πάντως δεν είδα και πολύ αγάπη στην επαρχία όπου βρέθηκα για την καθιερωμένη αναβίωση των ελληνικών εθίμων.
Επισκέφτηκα την επαρχία και άδραξα φυσικά την ευκαιρία να κάνω περιπάτους στην φύση, στα σοκάκια ενός γραφικού χωριού και να χαζέψω έναν άλλο τρόπο ζωής. Παρατήρησα μετά λύπης το θέαμα αρκετών σκυλιών μαντρωμένων σε συρμάτινα κοτέτσια, κάμποσα μέτρα μακριά από το σπίτι, να γαβγίζουν ασταμάτητα όποτε πέρναγε κάποιος ή κάτι από κοντά τους. Ο συλλογισμός μου μεταφέρθηκε φυσικά και στους πρωτευουσιάνους όπου πολλές φορές η κατάσταση είναι η ίδια απλά λίγο πιο “παρφουμαρισμένη”. Σκυλιά ξεχασμένα σε κήπους, σε ταράτσες, σκυλιά-ζαρντινιέρες σε μπαλκόνια.

Ας το πάμε λίγο πιο επιστημονικά. Είναι φυσικό ένας σκύλος που δεν έχει την απαραίτητη ανθρώπινη επαφή καθώς και την αναγκαία κοινωνικοποίηση, να γαβγίζει έντονα σε οτιδήποτε και οποιονδήποτε. Οι σκύλοι έχουν κοινές ανάγκες, συναισθήματα και αισθήματα με τους ανθρώπους. Είναι πλάσματα κοινωνικά και χαίρονται την συντροφιά των ανθρώπων. Ένας σκύλος που ζει απομονωμένος όλη την μέρα, εκτός του ότι βαριέται φυσικά όπως οι άνθρωποι, μπορεί να αναπτύξει μέχρι και νευρωτικές συμπεριφορές. Κάποιες περίεργες συμπεριφορές των σκύλων, όπως για παράδειγμα το κυνήγι ουράς μέχρι τελικής πτώσης ή το ανεξέλεγκτο γάβγισμα στην πόρτα ακόμα και όταν δεν είναι κανένας εκεί, στις περισσότερες περιπτώσεις οφείλονται σε ψυχολογικά προβλήματα όπως το άγχος ή η φοβική συμπεριφορά.

Πολύ συχνά ακούω ανθρώπους οι οποίοι έχουν σκυλιά και τους απαγορεύουν την είσοδο μέσα στο σπίτι είτε είναι αυτοί εκεί είτε όχι. Ας πούμε ότι δείχνουμε μία κατανόηση για την δεύτερη περίπτωση ειδικά όταν το σκυλί είναι ανεκπαίδευτο και επιδίδεται σε ζημιές και “ατυχήματα” το διάστημα που μένει μόνο του. Όμως πως να δικαιολογήσω την μόνιμη παραμονή ενός σκυλιού έξω ειδικά όταν ξέρει, βλέπει, ακούει και μυρίζει την “οικογένειά” του να είναι μέσα στο σπίτι;
Πως τότε να ξεχωρίσει την απομόνωση-τιμωρία λόγω μη αποδεκτής συμπεριφοράς από την μόνιμη απομόνωση διότι δεν του επιτρέπεται να μπει μέσα;
Εδώ διερωτώμαι και το εξής: Πόσο χρόνο μπορεί να περνάει κάποιος με το σκυλί του όταν δεν το βλέπει λόγω φυσιολογικής απουσίας από το σπίτι, αλλά και όταν είναι σπίτι δεν το έχει μαζί του; Θεωρώ πως ένα απλό χάδι πέντε λεπτά την μέρα, βγαίνοντας ή μπαίνοντας στο σπίτι, και μία ή δύο δεκάλεπτες βόλτες, δεν είναι αρκετά για να καλύψουν την τεράστια ανάγκη που έχουν τα σκυλιά για την ανθρώπινη επαφή.

Η ευημερία των σκυλιών εξαρτάται καθαρά από τους ανθρώπους. Υπάρχει μία θεωρία που αναπτύχθηκε για τις σχέσεις των ανθρώπων και μελετήθηκε αργότερα και στα σκυλιά. Η Θεωρία της Προσκόλλησης ή Δεσμού( Attachment theory). Η θεωρία αυτή πρεσβεύει ότι η σχέση που είχαμε ως βρέφη με τους γονείς μας ή με τους ανθρώπους που μας φρόντιζαν, παίζει καθοριστικό ρόλο στο πώς θα σχετιζόμαστε σε όλες τις σχέσεις μας στο μέλλον. Για τους ανθρώπους είναι συναισθηματικός δεσμός προς άλλους ανθρώπους (ή το σκύλο τους). Τα σκυλιά δημιουργούν και αυτά σχέσεις προσκόλλησης προς εμάς ή μεταξύ τους. Οι θεωρίες περί προσκόλλησης περιγράφηκαν από τον John Bowlby και τη Mary Ainsworth, οι οποίοι όρισαν και 4 βασικούς παράγοντες . Οι μελέτες έγιναν στις σχέσεις παιδιών με τους κύριους φροντιστές τους και επαναλήφθηκαν σε σκύλους, δίνοντας παρόμοια αποτελέσματα. Αυτό δείχνει πως οι σχέση ανθρώπων-σκύλων καθρεφτίζει τη σχέση μητέρας-παιδιού.

Η προσκόλληση προς τον φροντιστή αποτελείται από τέσσερις παράγοντες:

• Ασφαλές Καταφύγιο.
• Ασφαλής Βάση
• Διατήρηση Εγγύτητας.
• Ανησυχία Χωρισμού.

Τα σκυλιά στρέφονται στον φροντιστή τους για σιγουριά και ασφάλεια όταν νιώθουν να απειλούνται (ασφαλές καταφύγιο), χρησιμοποιούν τον φροντιστή τους σαν βάση, από την οποία μπορούν να εξερευνούν (ασφαλής βάση), προσπαθούν πάντα να μείνουν κοντά στον φροντιστή τους (διατήρηση εγγύτητας) και αντιστέκονται ή γίνονται ανήσυχα κατά τον χωρισμό τους από αυτόν (ανησυχία χωρισμού).
Στα μάτια του σκύλου σας, εσείς είστε η μητέρα του και ο φροντιστής του. Για τον ίδιο λόγο λοιπόν που δεν θα ξεχνάγατε το παιδί σας μόνο του και απομονωμένο μακριά από το οικογενειακό περιβάλλον του σπιτιού σας, ανοίξτε τα σπίτια σας και κάντε το σκυλί σας να νιώθει όπως του αξίζει. Σαν μέλος της οικογένειάς σας.

από την Μαριλένα Σαρίδη - Εκπαιδεύτρια σκύλων

πηγή:  dogpark.gr

Βοηθείστε να σταματήσουμε το βάρβαρο τελετουργικό του "στριφογυρίσματος του σκύλου"!

Στο Brodilovo, ένα Βουλγαρικό χωριό, υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια ένα τελετουργικό, το "στριφογύρισμα του σκύλου", το οποίο τελείται μια φορά τον χρόνο, κάθε 6 Μαρτίου, και θεωρείται πως προστατεύει τα ζώα από την λύσσα, απομακρύνει τα κακά πνεύματα της άνοιξης, και αυξάνει την γονιμότητα του πληθυσμού.

Κατά το τελετουργικό, ένα σκυλί δένεται από το σώμα του σε ένα σκυνί, στην συνέχεια περιστρέφουν αυτό το σκοινί γύρω γύρω μέχρι να τυλιχτεί και να στρίψει ολόκληρο. Τότε ο σκύλος αιωρείται ψηλά στον αέρα, πάνω από έναν υδάτινο όγκο, είτε ποτάμι, είτε λίμνη. Τέλος αφήνουν απότομα το σκοινί, το οποίο ξετυλίγεται συνεχώς, ο σκύλος στροβιλίζεται στον αέρα, και στο τέλος, όταν το σκοινί λυθεί τελείως, πέφτει με ορμή μέσα στο νερό.

Σύμφωνα με τους χωρικούς, το σκυλί δεν παθαίνει τίποτα με αυτό το τελετουργικό, αντίθετα μάλιστα πλένεται και "καθαρίζεται" μέσα στο νερό του ποταμού. Ομως παλιές φωτογραφίες και βίντεο, αποτυπώνουν ξεκάθαρα τον τρόμο στα μάτια των σκύλων καθώς στροβυλίζονται στον αέρα, με ένα οργισμένο πλήθος από κάτω στην όχθη του ποταμού, να φωνάζει και να επεφυμεί, και πολλές φορές επίσης ο σκύλος πνίγεται μέσα στο ποτάμι, καθώς είναι τόσο αποσυντονισμένος από το στριφογύρισμα, που δεν μπορεί να κολυμπήσει και κρατήσει το σώμα του στην επιφάνεια.

Το 2005, όταν τα παγκόσμια μέσα μαζικής ενημέρωσης είχαν ανακαλύψει το βάρβαρο τελετουργικό και η είδηση είχε κάνει τον γύρο του κόσμου, η Βουλγαρική κυβέρνηση κάτω από την κατακραυγή της κοινής γνώμης, το είχε καταργήσει.

Ομως ξαφνικά το 2011, ο Δήμαρχος του Brodilovo το επανέφερε, υποστηρίζοντας πως "κανείς δεν κάνει κακό στα ζώα. Τα ζώα τα φέρνουν εδώ οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες τους, οι οποίοι τα αγαπούν και τα φροντίζουν. Αυτό το παραδοσιακό τελετουργικό, προστατεύει την περιοχή από τα κακά πνεύματα και προσφέρει γονιμότητα και στους ανθρώπους και στην γη!"

Το 2012, μετά από μαζικές διαμαρτηρίες ακτιβιστών,  η Βουλγαρική οργάνωση "Animal Rescue Sofia" αποφάσισε να βρεθεί στο Brodilovo τις επίμαχες μέρες, ώστε να αποτρέψει το τελετουργικό. Παρόλο που αρχικά οι χωρικοί είχαν συμφωνήσει να μην το κάνουν, τελικά δεν κρατήθηκαν, και αρκετές μέρες πριν, στα μέσα του Φεβρουαρίου πραγματοποίησαν απροειδοποίητα μια πιο ήπια έκδοση του τελετουργικού, και άρπαζαν έναν σκύλο και τον πέταξαν ξαφνικά μέσα στα παγωμένα νερά του ποταμού.

Εδώ έχει δημιουργηθεί ένα petition (έκκληση) από μια φιλοζωική οργάνωση του Λουξεμβούργου, με σκοπό να πιεστεί και εγγράφως η Βουλγαρική κυβέρνηση, ώστε να καταργήσει δια παντώς αυτό το βάρβαρο τελετουργικό.

Μπείτε εδώ, http://www.change.org/petitions/help-to-prevent-the-barbaric-ritual-trichane-dog-spinning-from-taking-place-again?utm_campaign=friend_inviter_chat&utm_medium=facebook&utm_source=share_petition&utm_term=permissions_dialog_false και συμμετέχετε και εσείς σε αυτή την προσπάθεια!

Στο Μαλεβίζι της Κρήτης οι ξενοδόχοι διαμαρτύρονται επειδή ο Δήμος φροντίζει τα αδέσποτα, έτσι όπως οριζει ο νόμος!

ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΥΤΑ: ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΤΑΙ ΦΟΡΕΑΣ ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΝΕΙ ΣΩΣΤΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ!

Η Πανελλαδική Φιλοζωική &Περιβαλλοντική Ομοσπονδία και η ΖΩΦΟΡΟΣ Ηρακλείου ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ τη θέση του Δημάρχου και αρμοδίου Αντιδημάρχου Μαλεβιζίου, για την τήρηση του προγράμματος Αδεσπότων του Δήμου τους, ακολουθώντας απαρέγκλιτα τον σχετικό νόμο 4039/12, βάσει των υποχρεώσεων τους.

Εμβολιασμοί, αποπαρασιτώσεις, στειρώσεις γίνονται στα ζώα, ως ακριβώς ο νόμος ορίζει. Συνεργαζόμενος ο Δήμος με το σωματείο μας ‘’Ζωφόρος’’, προβαίνει και σε σίτιση, αλλά και αποπαρασίτωση των αδεσπότων κατά καιρούς.

Σημειώσατε ότι όσα ζώα έχουν περιθαλφθεί με αποπαρασίτωση, στείρωση & αιματολογική εξέταση έχουν νομίμως επανενταχθεί, σύμφωνα με το άρθρο 9 παραγρ.9 σε περιοχές επιτρεπόμενες ως αναλύει η παραγρ.10.

Ο Δήμος δύναται να ορίσει -δημιουργήσει, σε συνεργασία με φιλοζωικά σωματεία, σημεία σίτισης, βάσει του άρθρου 9 του νόμου 4039/12, ως αναφέρεται στην ίδια παράγραφο.

Οι διαμαρτυρόμενοι ξενοδόχοι της περιοχής, αλλά και όποιοι πολίτες, οφείλουν να ενημερωθούν για την συμβίωση και συνύπαρξη με την αστική πανίδα, ως ο νόμος 4039/12 ορίζει για την Χώρα μας και ως η εγκύκλιος του Αρείου Πάγου 8.4.13 πλήρως αποσαφηνίζει, ιδιαίτερα στην σελίδα 13.

Η εικόνα των φροντισμένων, υγιών και χορτάτων αδεσπότων είναι θετική για τους εκατοντάδες τουρίστες, που την μεταφέρουν με καλά λόγια στις πατρίδες τους, εφόσον τα ζώα δεν κακοποιούνται και δεν αφήνονται στην τύχη τους.

Είμαστε υποχρεωμένοι εφόσον δεν συμμορφωθούν οι εν λόγω δυσανασχετούντες με τα νόμιμα, να ενημερώσουμε τα συνεργαζόμενα lobbies φιλοζωικών του Εξωτερικού και όχι μόνον, για την λανθασμένη και παράνομη στάση τους, που κακοποιεί ζώα και ανθρώπους.

Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία 

πηγή: dogw0rld.blogspot.gr

Συνελήφθη χθες η γυναίκα που υιοθετούσε, και μετά εξαφάνιζε και σκότωνε σκυλιά.

Χθες το μεσημέρι συνελήφθη επ’ αυτοφώρω από άνδρες του Α΄ Τμήματος Ασφαλείας Περιστερίου η γυναίκα που χρησιμοποιεί συστηματικά πλαστή ταυτότητα για να υιοθετεί ζώα από διαφορετικά φιλοζωικά σωματεία ανά την Ελλάδα τα οποία στη συνέχεια τα εξαφανίζει. Στην πλαστή ταυτότητα παρουσιάζεται ως Μαρία ή Χριστίνα Γιαννοπούλου.

Πριν από μερικές ημέρες υιοθέτησε ένα κουτάβι – όπως αυτό που βλέπετε στη φωτογραφία – από τη Σαλαμίνα και δέχτηκε να φιλοξενήσει ένα ακόμα ζώο, υπογράφοντας τα σχετικά συμβόλαια. Εν συνεχεία όμως εξαφανίστηκε και τόσο τα τηλέφωνα που είχε δώσει στη φόρμα υιοθεσίας όσο και η διεύθυνση που είχε δηλώσει αποδείχτηκαν ψευδή.
Έτσι ξεκίνησε η αναζήτηση της. Φιλόζωοι από διαφορετικά σημεία της Ελλάδας άρχισαν να ψάχνουν περισσότερα στοιχεία γι’ αυτή τη γυναίκα, αφού είχαν τη φωτογραφία της.
Η συγκεκριμένη «κυρία» εντοπίστηκε τελικά από τον Φιλοζωικό Σύλλογο Αμυνταίου «Η Αγκαλιά» καθώς προσπάθησε να υιοθετήσει κουταβάκι χρησιμοποιώντας πλαστά στοιχεία άλλης ταυτότητας στο όνομα Χριστίνα Γιαννοπούλου.

«Η Αγκαλιά» αμέσως επικοινώνησε με τη Χριστίνα Δελλή, που δραστηριοποιείται μέσω της Ζωοφιλικής Ομάδας Εθελοντών Σαλαμίνας και σε συνεργασία με την Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία (Π.Φ.Π.Ο.) έγινε η καταγγελία στο Α.Τ. Περιστερίου. Σε αυτή τη δράση συμμετείχαν εκ μέρους της Π.Φ.Π.Ο. η Τίνα Κασιδόκωστα και η Μάρθα Πουλτίδου.  Έτσι σε συνεργασία με την Αστυνομία στήθηκε η παγίδα.
Χθες την ώρα της υποτιθέμενης συνάντησης για την υιοθεσία ενός κουταβιού, που θα έφτανε από το Αμύνταιο, για να το παραλάβει η συγκεκριμένη γυναίκα, αστυνομικοί με πολιτικά προχώρησαν στη σύλληψη της.
Όταν ρωτήθηκε από τους αστυνομικούς και την κα Πουλτίδου τι απέγιναν τα ζώα – για τα οποία είχε υπογράψει συμβόλαιο – είπε ότι το ένα κουτάβι πέθανε από θερμοπληξία επειδή το είχε αφήσει στο αυτοκίνητο ενώ για το δεύτερο είπε απλά ότι κάπου το άφησε, χωρίς να προσδιορίζει το που!
Σχηματίστηκε δικογραφία εις βάρος της καθώς και εις βάρος του άνδρα που τη συνοδεύει, ο οποίος και εμφανίζεται ως ο σύζυγος της.

Σήμερα το πρωί απολογούνται στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών για τις κατηγορίες της κακοποίησης, θανάτωσης, εγκατάλειψης και εμπορίας ζώων καθώς και για πλαστογραφία σε ταυτότητες.
Όσοι φιλόζωοι αναγνωρίζουν το στιγμιότυπο καθώς δεν έχουμε το δικαίωμα να δημοσιεύουμε ξεκάθαρα το πρόσωπο της συγκεκριμένης γυναίκας καλούνται να επικοινωνήσουν με την κα Πουλτίδου στο τηλέφωνο: 6958464144, ώστε να αποκαλυφθεί πόσα ζώα χάθηκαν στα χέρια της.

πηγή: zoosos.gr

Μια απίστευρη ιστορία: σκύλος φύλαγε ηλικιωμένο με Αλτσχάϊμερ!

Η Casey ζούσε με την οικογένεια Baird στο Ντάλτον των ΗΠΑ. Δεν ήταν και ο πιο δημοφιλής σκύλος στη γειτονιά. 
Εκτός από την τρομακτική της όψη, που έμοιαζε με λύκο – η Casey είναι χάσκι-, είχε και τρομερή όρεξη. Δεν είχε πειράξει ποτέ κανέναν. Συχνά όμως έμπαινε σε ξένα σπίτια κι έτρωγε το φαγητό των άλλων σκύλων ή έσκαβε τους κήπους.
Κάθε μέρα σχεδόν κάποιος γείτονας έκανε παράπονα.
Έτσι όταν ακόμη μια μέρα κάποιος γείτονας χτύπησε την πόρτα στο σπίτι της οικογένειας Baird, η μητέρα της οικογένειας, Carol ήταν έτοιμη να ζητήσει ακόμη μια φορά συγγνώμη.
Όταν δε είδε την Casey να τρέχει και να κρύβεται μόλις είδε τον άνδρα, ήταν βέβαιη πως κάποια αταξία της έπρεπε να αποκαταστήσει.
Ο άνδρας εξήγησε πως εδώ και κάποιο διάστημα η Casey πήγαινε κάθε μέρα στο σπίτι του. Έμπαινε από την πορτούλα και πήγαινε στο σαλόνι. Η Carol ξεκίνησε να απολογείται.
"Μα όχι" είπε ο άνδρας "εγώ ήρθα να σας ευχαριστήσω". Συνέχισε να εξηγεί στην έκπληκτη Carol: "ο πατέρας μου είχε Αλτσχάιμερ εδώ και χρόνια. Μετά βίας σηκωνόταν από το αναπηρικό καροτσάκι. Είχε γίνει δύσκολος άνθρωπος. Εγώ και η γυναίκα μου είχαμε κουραστεί πολύ να τον φροντίζουμε. Μέχρι που εμφανίστηκε το σκυλάκι σας. Πήγε αμέσως κι έκατσε δίπλα του. Σαν να είχαν κλείσει ραντεβού. Ο πατέρας μου άρχισε να τη χαϊδεύει. Μετά από ώρα τον πήρε ο ύπνος. Για πρώτη φορά στη ζωή του κοιμήθηκε βαθιά για δυο ολόκληρες ώρες, οι μόνες ήσυχες ώρες που είχαμε εδώ και η γυναίκα μου εδώ και χρόνια".
Η Carol είχε μείνει άφωνη... Ο άνδρας έσκυψε να χαϊδέψει την Casey που είχε δειλά εμφανιστεί στο δωμάτιο. "Έχει να έρθει δυο μέρες. Το ήξερες έτσι;" λέει απευθυνόμενος στην Casey".
"Ξέρετε ο πατέρας μου πριν από δυο μέρες πέθανε. Στον ύπνο του, έναν πολύ ήρεμο θάνατο. Είχε αποκοιμηθεί μετά που χάιδεψε την Casey"...

πηγή: to-gamato.com

Τετράποδοι δάσκαλοι σε παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες.

Πριν από λίγο καιρό η ερευνήτρια κ. Λόρι Φρίζεν από το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου της Αλμπέρτα, στον Καναδά, πραγματοποίησε μια  μελέτη, με αντικείμενο τη βελτίωση που θα μπορούσε να προκαλέσει η παρουσία ενός ζώου ως προς τις μαθησιακές επιδόσεις των παιδιών.

Το πείραμα διάρκειας 10 εβδομάδων έγινε σε σχολεία της Νότιας Αλμπέρτα και σε αυτό έλαβαν μέρος μαθητές της Β’ Δημοτικού. Η κ. Φρίζεν επισκεπτόταν το σχολείο δύο φορές την εβδομάδα, συνοδευόμενη από τα δύο της σκυλάκια, την Τάνγκο και τον Σπάρκι, τα οποία είχαν περάσει από ειδική εκπαίδευση για σκυλιά θεραπείας στον σύλλογο Pet Therapy Society of Northern Alberta και είχαν εμπειρία από προηγούμενες συμμετοχές τους σε δραστηριότητες με παιδιά.

Σύντομα διαπίστωσε μεγάλη βελτίωση στους μικρούς μαθητές: έγιναν πιο επιμελείς, έκαναν λιγότερα λάθη και αύξησαν την αγάπη τους για την ανάγνωση ή άλλα μαθήματα που… μοιράζονταν με τον μικρό τους τετράποδο φίλο. «Η επιτυχία του προγράμματος οφείλεται στη ζεστασιά και την ανιδιοτελή αποδοχή των σκύλων, η οποία μέσω της συμμετοχής τους σε μαθησιακές δραστηριότητες φαίνεται να προσφέρει μια μοναδική μορφή κοινωνικής και συναισθηματικής υποστήριξης. Η μεγαλύτερή μου έκπληξη ωστόσο είχε να κάνει με το γεγονός ότι τα παιδιά συμμετείχαν οικειοθελώς στο πρόγραμμα αυτό» μας λέει η κ. Φρίζεν.
«Παρά το γεγονός ότι προσωπικά αγαπώ τα ζώα, θεωρούσα ότι ανάμεσα στα παιδιά ενδεχομένως να υπήρχαν κάποια που να μην ήθελαν να συμμετέχουν στις συνεδρίες, είτε γιατί μπορεί να έτρεφαν κάποιους φόβους, είτε γιατί ήταν αλλεργικά, ή ακόμα και γιατί δεν θα τους ενδιέφερε κάτι τέτοιο. Παρ’ όλα αυτά, όχι μόνο συμμετείχαν όλα τους στις 20λεπτες συνεδρίες, αλλά οργάνωναν τα μαθήματα και τις υποχρεώσεις τους με τέτοιον τρόπο ώστε να μη χάσουν ποτέ τη σειρά τους. Αυτό ήταν πραγματικά εντυπωσιακό!» καταθέτει ενθουσιασμένη η καναδή ερευνήτρια.
Η ίδια υποστηρίζει ότι τα προγράμματα με τη βοήθεια ζώων θα μπορούσαν να αποτελέσουν πολύτιμο συμπληρωματικό εργαλλείο στον στίβο της εκπαίδευσης.
Οπως διαπίστωσε στη μελέτη της η ερευνήτρια Λόρι Φρίζεν, η παρουσία ενός ζώου στην τάξη μπορεί να βελτιώσει σημαντικά τις μαθησιακές επιδόσεις των μαθητών.

Η μάθηση γίνεται παιχνίδι
«Το συγκεκριμένο πρόγραμμα θύμιζε στα παιδιά “παιχνίδι” και παράλληλα τους προσέφερε τη δυνατότητα να χαλαρώσουν και να ενισχύσουν τις μαθησιακές τους ικανότητες, βάζοντας σε τάξη όλα αυτά που μάθαιναν κατά τη διάρκεια του κανονικού τους μαθήματος»αναφέρει η κυρία Φρίζεν.
Μεγάλη προσοχή όπως υπογραμμίζει η ίδια χρειάζεται ωστόσο ο σχεδιασμός των συγκεκριμένων προγραμμάτων προκειμένου να έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.

«Τις πρώτες δύο ημέρες βρισκόμουν στην τάξη χωρίς τους “συνοδούς” μου με σκοπό να εξηγήσω στα παιδιά τον τρόπο με τον οποίο θα έπρεπε να συμπεριφέρονται απέναντι στους σκύλους: τι θα έπρεπε να κάνουν για να τους γνωρίσουν, πώς να επικοινωνούν με αυτούς, πώς να διαβάζουν τη γλώσσα του σώματός τους, ποιες συμπεριφορές ήταν αποδεκτές από τους σκύλους και ποιες όχι. Με τον τρόπο αυτό τα παιδιά ένιωθαν αυτοπεποίθηση όταν βρίσκονταν στον ίδιο χώρο με τα ζώα» τονίζει.
Στην παρούσα φάση, κατά την κυρία Φρίζεν, βρίσκονται σε εξέλιξη αρκετά προγράμματα με ζώα που αποβλέπουν στη μαθησιακή βελτίωση παιδιών. Στην κορυφή της κατάταξης βρίσκονται οι ΗΠΑ με δραστηριοποίηση στον τομέα αυτό σε 43 Πολιτείες, ενώ ακολουθούν ο Καναδάς με τέσσερις επαρχίες, η Αυστραλία, η Βρετανία, η Ινδία και η Κίνα.
«Παρά το γεγονός ότι τα προγράμματα αυτά έχουν γίνει ευρέως γνωστά σε παγκόσμιο επίπεδο, η έρευνα ως προς τις εμπειρίες που αποκομίζουν τα παιδιά κατά τη διάρκεια των συναντήσεων ή τη βοήθεια που μπορούν να προσφέρουν αυτές στο γενικότερο πλαίσιο της τάξης είναι ακόμα αρκετά περιορισμένη» σημειώνει η ερευνήτρια.

Τόνωση της αυτοεκτίμησης
Γιατί όμως τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες δείχνουν να βοηθούνται ιδιαίτερα από την παρουσία των χαριτωμένων τετράποδων;
«Τα παιδιά αυτά, ακριβώς επειδή συνήθως αισθάνονται μειονεκτικά για τις σχολικές τους επιδόσεις και αποτυχίες, μέσα από την επαφή τους με τα ζώα αποκτούν μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση» απαντά η κυρία Εύα Τσώλη, ψυχολόγος με εξειδίκευση στην αξιολόγηση και αποκατάσταση μαθησιακών δυσκολιών.
«Λειτουργούν καλύτερα γιατί τα ζώα εκφράζουν την αγάπη τους ανιδιοτελώς στα παιδιά αυτά, χωρίς να τα κρίνουν ή να τα επικρίνουν όπως πολλές φορές συμβαίνει με τους δασκάλους και τους γονείς τους. Οπότε μέσα από τη μη λεκτική επικοινωνία που έχουν με τα ζώα νιώθουν μεγαλύτερη αποδοχή. Πολύ σημαντικό επίσης είναι το γεγονός ότι τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες αισθάνονται ικανοποίηση γιατί καταφέρνουν να επιτύχουν μικρούς και καθημερινούς στόχους φροντίζοντας τα κατοικίδια και μαθαίνοντας να εστιάζουν περισσότερο στις δυνατότητές τους παρά στους περιορισμούς που αντιμετωπίζουν» αναφέρει η κυρία Τσώλη.
Σύμφωνα με την ίδια, τα παιδιά που έχουν ένα κατοικίδιο στο σπίτι βοηθούνται ιδιαίτερα γιατί μέσα από την καθημερινή τους επαφή με αυτό αποκτούν σφαιρική ανάπτυξη.«Επιπλέον, μαθαίνουν να προσφέρουν στους άλλους χωρίς ανταλλάγματα, γίνονται υπεύθυνα και συνεπή άτομα, καθώς αναλαμβάνουν τη φροντίδα του κατοικιδίου τους, αυξάνουν την αυτοεκτίμηση, τον αυτοέλεγχο, την αυτοπειθαρχία, τον αυτοσεβασμό τους, ενώ παράλληλα καλλιεργούν τις επικοινωνιακές τους δεξιότητες, την ομαδικότητα και το πνεύμα συνεργασίας τους»συμπληρώνει.
«Από την άλλη πλευρά, στην περίπτωση των αυτιστικών παιδιών η καθημερινή επαφή με ένα ζωάκι τα βοηθά να αισθάνονται λιγότερη ανασφάλεια στον χαοτικό κόσμο, όπως αυτά τον αντιλαμβάνονται. Μπορεί δηλαδή να τα βοηθήσει να αισθάνονται λιγότερο στρες και άγχος και να αρχίσουν να κατανοούν και να συναισθάνονται τις ανάγκες των άλλων ανθρώπων. Η αλληλεπίδραση αυτή τα βοηθά ακόμα να κοινωνικοποιούνται πιο εύκολα»καταλήγει η ειδικός.

Πρώτες απόπειρες στην Ελλάδα
Το 2008, στο πλαίσιο του μεταπτυχιακού του στη Σχολή Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον, ο κ. Βαγγέλης Διαμαντάκος, εκπαιδευτής σκύλων της Πολεμικής Αεροπορίας, με σπουδές στη συμπεριφορά των ζώων και στην αλληλεπίδρασή τους με τον άνθρωπο, εκπόνησε μια ενδιαφέρουσα μελέτη στο Χατζηκυριάκειο Ιδρυμα Παιδικής Προστασίας, στην οποία συμμετείχαν συνολικά 17 κορίτσια ηλικίας 7 ως 11 ετών.
«Το πρόγραμμα πραγματοποιήθηκε με τη βοήθεια της Κάρλας – ενός νεαρού ημίαιμου θηλυκού εκπαιδευμένου σκύλου – και αφορούσε επισκέψεις δύο φορές την εβδομάδα στους χώρους του ιδρύματος για περίοδο περίπου ενάμιση μήνα» μας λέει ο κ. Διαμαντάκος.
«Κάθε φορά μαζί με τα παιδιά θέταμε έναν διαφορετικό στόχο ως προς τις ασκήσεις που μπορεί να κάνει ο σκύλος. Καταφέραμε λοιπόν να κάνουμε τα παιδιά να ασκούνται πνευματικά και σωματικά, να επικεντρώνονται στον σκύλο, να συζητούν και να ενισχύουν το ενδιαφέρον τους γι’ αυτόν, γεγονός που σύμφωνα με τη μετέπειτα αξιολόγηση τα βοήθησε σε πολλούς τομείς. Είδαμε ότι τα αποτελέσματα ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντικά και τα παιδιά εμφάνισαν αισθητή βελτίωση ως προς την αυτοεκτίμησή τους, τη συμπεριφορά τους, τις σχολικές τους επιδόσεις, τις σχέσεις τους με συνομηλίκους τους και τη φυσική τους κατάσταση»υποστηρίζει.
Σε επόμενη φάση, στο πλαίσιο του διδακτορικού του, ο κ. Διαμαντάκος ετοιμάζει αντίστοιχη έρευνα σε σχολεία, υπό την επίβλεψη του κ. Γιώργου Κλεφτάρα, αναπληρωτή καθηγητή του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

ΠΗΓΗ: tovima.gr

Αδέσποτοι σκύλοι σώζουν τουρίστα από πνιγμό.

Σε τρεις αδέσποτους σκύλους χρωστά τη ζωή του ο Γερμανός τουρίστας που κινδύνευσε με πνιγμό ενώ έκανε kitesurfing στον κόλπο του Σαν Λορέντζο στο Βιέστε της ιταλικής Φότζια.

Όταν άκουσαν την κραυγή του τα δύο αδέσποτα, άρχισαν να γαβγίζουν δυνατά για να προσελκύσουν την προσοχή των περαστικών και ο τρίτος βούτηξε στο νερό προσπαθώντας να φτάσει τον σέρφερ.
Για τη θεόσταλτη παρέμβαση των τριών αδέσποτων σκύλων μιλά σε ανακοίνωσή της η Enpa, η ιταλική εθνική ένωση για την προστασία των ζώων.
«Ακούγοντας τις φωνές του ανθρώπου οι αδέσποτοι σκύλοι άρχισαν να γαβγίζουν χωρίς διακοπή προσελκύοντας την προσοχή των περαστικών και ένας από αυτούς ρίχτηκε στο νερό προσπαθώντας να φτάσει τον άτυχο σέρφερ» αναφέρει η Enpa.

«Όλα τα σκυλιά, όχι μόνο εκείνα που εκπαιδεύονται στην έρευνα και τη διάσωση αγνοουμένων, αλλά και τα αδέσποτα, είναι σε θέση να εκτελέσουν απίστευτες πράξεις αυταπάρνησης και να επιδείξουν μια ανιδιοτέλεια που δεν συναντάται συχνά μεταξύ των ανθρώπων» τονίζει η Enpa σχολιάζοντας το περιστατικό.
«Εκείνος που δείχνει ενοχλημένος από την παρουσία τους ή τους μεταχειρίζεται ως πρόβλημα, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνά ότι κάθε αδέσποτος σκύλος μπορεί να κρύβει μέσα του έναν ήρωα» τονίζει η οργάνωση, όπως αναφέρει στην ηλεκτρονική της πύλη η ιταλική εφημερίδα La Stampa.

πηγή: e-dog.gr

Έκκληση για να κριθούν παράνομα τα βασανιστήρια των ζώων στην Κίνα.

Είναι γεγονός πως στην Κίνα συμβαίνουν τρομερά πράγματα σχετικά με τα ζώα, τον βασανισμό και την θανάτωσή τους. Ολοι εμείς οι δυτικοί, νομίζω αναρωτιώμαστε πως είναι δυνατόν αυτός ο λαός να φέρεται τόσο άκαρδα και τόσο σκληρά σε ζωντανά ζώα!
  
Τα παραδείγματα της βαναυσότητας είναι πολλά. 
Οι Κινέζοι ως λαός εντάσσουν τους σκύλους μέσα στο διαιτολόγιό τους, και πιστεύουν πως όσο πιο επίπονο και βασανιστικό θάνατο έχουν αυτά τα ζώα, τόσο πιο νόστιμο γίνεται το κρέας τους, λόγω της αδρεναλίνης που εκκρίνουν την στιγμή του βασανισμού! 
Επίσης υπάρχει μια μεγάλη βιομηχανία γούνας στην Κίνα, όπου όλοι γδέρνουν τα ζώα όταν αυτά είναι ακόμα ζωντανά και σφαδάζουν. Τα βασανιστήρια και οι φρικτές καταστάσεις που λαμβάνουν μέρος στα σφαγεία, είναι πέρα από κάθε ανθρώπινη λογική.

Το παράλογο είναι πως ακόμα, όλα αυτά στην Κίνα συμβαίνουν ΝΟΜΙΜΑ. Εδώ λοιπόν έχει δημιουργηθεί ένα petition (μια έκκληση) από μια ομάδα φιλόζωων, και μαζεύουν υπογραφές ώστε να παρακινήσουν και να προτρέψουν την Κινεζική κυβέρνηση να νομοθετήσει πια εναντίον όλης αυτής της βαρβαρότητας προς τα ζώα, και όλες αυτές οι πράξεις να κριθούν πλέον παράνομες.

Μπείτε εδώ, http://www.thepetitionsite.com/1/animals-stuck-china/ και υπογράψτε και εσείς ώστε να συμβάλλετε σε αυτόν τον σκοπό.

Μάθημα σεβασμού και αγάπης!

H Ζήνα βρέθηκε ετοιμοθάνατη, υποσιτισμένη και άρρωστη, με 1% πιθανότητα επιβίωσης.

Η μαχήτρια Ζήνα όμως τα κατάφερε και έζησε και μία οικογένεια με αυτιστικό παιδί την διάλεξε μέσω του facebook όταν ήθελαν να υιοθετήσουν
ένα σκύλο.

Η Ζήνα και ο μικρός έχουν γίνει αχώριστοι, το παιδάκι έχει αυτοπεποίθηση και η Ζήνα είναι πιστή του σύντροφος.

Η Ζήνα είναι ημίαιμο πιτ μπουλ. Πιτ μπουλ, που κάποιοι φοβούνται, κάποιοι τα κάνουν άγρια, κάποιοι τα βάζουν σε κυνομαχίες.
Κακοποιημένο. Και όμως δεν έδειξε ίχνος κακίας για τον άνθρωπο.
Δεν εκπαιδεύτηκε ούτε είναι από εκτροφή για σκύλος θεραπείας. Είναι απλά ένα σκυλί.
Με αγάπη για τους ανθρώπους, όπως όλα τα σκυλιά.

Γι αυτό έγινε η καλύτερη φίλη ενός παιδιού με αυτισμό...

Ένα μάθημα σεβασμού προς τα ζώα, που κάποιοι δυστυχώς συνεχίζουν και τα βλέπουν ως εχθρούς και τα εξολοθρεύουν με φόλες για να καθαρίσουν...το χωριό τους.
 
πηγή: adespoto.gr

Π.Φ.Π.Ο. Δράσεις Για Τα Ζώα: «Συμβιώνω με τα ζώα γύρω μου» Μαθήματα ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης στα σχολεία της Πάρου (20-31 Μαΐου 2013)

Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης «Συμβιώνω με τα ζώα γύρω μου» της Πανελλαδικής Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας θα πραγματοποιηθεί στην Πάρο απο τις 20 μέχρι και τις 31 Μαίου με μαθήματα σε ολα τα σχολεία Πρωτοβάθμιας Εκπαιδευσης του νησιού.

Το πρόγραμμα είναι υπο την αιγίδα του Δήμου Πάρου, έχει την έγκριση του Υπουργείου Παιδείας καιπραγματοποιείται εδώ και πέντε χρόνια στην Κρήτη, στις Κυκλάδες και στα νησιά του Β. Αιγαίου. Το έχουν παρακολουθήσει μέχρι τώρα πανω 21.000 μαθητές.

Στην Πάρο οργανώνεται με πρωτοβουλία της ομάδας Φιλόζωοι Εθελοντές Πάρου σε συνεργασία με τη Φιλοζωική της Πάρου (Paws).

Τις παρουσιάσεις πραγματοποιεί η Μελίτα Λαζαράτου, ειδικός συμπεριφοράς ζώων με πολυετή εμπειρία στην περιβαλλοντική εκπαίδευση η οποία ηρθε απο την Κρήτη με το σκυλο της, το Ντάκο, γι αυτό το σκοπό. Tα μαθήματα θα παρακολουθήσουν οι 977 μαθητές των 6 Δημοτικών Σχολείων της Πάρου. Οι μαθητές θα μάθουν για το σεβασμό στη ζωή και στη διαφορετικότητα και για το πως στεκόμαστε στον διπλανό μας ανεξάρτητα από το αν έχει ουρά, φτερά, ή τέσσερα πόδια.

Στόχος της πρωτοβουλίας αυτής είναι να δημιουργηθεί επιτέλους μια νέα στάση, υγιής και υπεύθυνη απέναντι σε όλα τα ζώα και αυτό δεν μπορει παρά να ξεκινά απο τις μικρές ηλικίες και μέσα απο το σχολείο με σωστή πληροφόρηση.

Μέσα από αφήγηση, διαδραστική παρουσίαση και ζωγραφική οι πιο μικροί μαθητές θα μάθουν να φροντίζουν και να προσεγγίζουν τα ζώα. Μέσα από τη συζήτηση και παραδείγματα καλών πρακτικών οι μεγαλύτεροι μαθητές θα ενημερωθούν για τις ανάγκες των ζώων, τα δικαιώματά τους αλλά και για τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις που εμείς οι άνθρωποι έχουμε απέναντί τους. Αφιερώνεται επισης χρόνος στο θέμα των κακοποιήσεων και στο πως μπορούμε να τις αντιμετωπίσουμε.

Η υλοποίηση του προγράμματος γίνεται με την ευγενική χορηγία του Αττικου Νοσοκομειου Ζωων ,της Hellenic Seaways και του πρακτορείου της στην Πάρο Polos tours, των Studios Dimitris στην παραλία Αγίων Αναργύρων Νάουσας, της Karent Car Rental γραφείο Πάρου. Tους ευχαριστούμε όλους θερμά για τη στηριξή τους στην προσπάθειά μας

Φιλόζωοι Εθελοντές Πάρου (Paros DogsCats)
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΦΙΛΟΖΩΙΚΗ & ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ

Επιτρέπεται το μπάνιο στην θάλασσα για τους σκύλους, υπό προϋποθέσεις όμως!

Ο νομοθέτης έχει φροντίσει κάνει τη ζωή των σκυλιών δύσκολη και στις παραλίες. Ο κηδεμόνας ενός ζώου, μπορεί να κάνει μαζί με αυτό το μπάνιο του στη θάλασσα σε μια ερημική παραλία.

Όμως με το που εμφανιστεί ο πρώτος, ο οποίος θα ενοχληθεί, δεν υποχρεούται να φύγει από την ακτή, αλλά είναι υποχρεωμένος, να κρατήσει το ζώο κοντά του εντός ή εκτός νερού και να το έχει ασφαλισμένο.

Η νομοθεσία ορίζει, ότι αρμόδια αρχή για να επιβάλλει τον νόμο, για οτιδήποτε συμβαίνει στις παραλίες είναι το Λιμενικό, ούτε η Δημοτική Αστυνομία, ούτε η άλλη Αστυνομία.

Τι πραγματικά λέει ο Γενικός Κανονισμός Λιμένα

Ο Γενικός Κανονισμός Λιμένα (άρθρο 230), και η εγκύκλιος Μ.Φ. 2119.4/3/06/16-06-2006 προβλέπουν ότι:

«Το λούσιμο οικόσιτων ζώων στις Ελληνικές θάλασσες απαγορεύεται σύμφωνα με το άρθρο 230 παρ. 1ζ του Γενικού Κανονισμού Λιμένα σε χώρους λουομένων»

«Η ύπαρξη λουομένων σε μία θαλάσσια περιοχή αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για τον χαρακτηρισμό της περιοχής αυτής ως χώρου λουομένων».

«Στην περίπτωση κατά την οποία σε μία τοποθεσία ή παραλία (στην οποία δεν παρευρίσκονται την δεδομένη χρονική στιγμή λουόμενοι) κυκλοφορεί ιδιοκτήτης ζώου μαζί με αυτό ή ο εν λόγω προβαίνει στο λούσιμο του ζώου, τότε ο ιδιοκτήτης δεν διαπράττει παράβαση».

«Εάν όμως στην ίδια τοποθεσία καταφθάσουν λουόμενοι, τότε ο ιδιοκτήτης οφείλει είτε να το απομακρύνει από την τοποθεσία αυτή, είτε να το διατηρήσει ασφαλισμένο σε απόσταση από τους λουόμενους τέτοια που να μην παρενοχλούνται αυτοί προκειμένου να μην διαπράττει την ανωτέρω παράβαση!». 

 

Απολαύστε το μπάνιο σας και μην ενοχλείτε!

Επί της ουσίας κανένας εκπρόσωπος του Δήμου δεν μπορεί, να σας απαγορεύσει, να είστε στη θάλασσα με το ζώο σας (ούτε και το Λιμεναρχείο), αρκεί να βρίσκεστε σε μια πιο... ερημική παραλία.

Φυσικά πρέπει να το έχετε ασφαλισμένο (δηλαδή δεμένο) και σε κάποια λογική απόσταση από εκείνους, που δήλωσαν, ότι ενοχλούνται εντός ή εκτός νερού, αρκεί να πάτε στην παραλία πριν φτάσουν εκείνοι που δεν αγαπούν τα ζώα!

Πριν καταφθάσουν οι Νεοέλληνες, που μολύνουν θάλασσες και ακτές ανενόχλητοι. Πριν καταφθάσουν αυτοί, που ουρούν μέσα στη θάλασσα και αφοδεύουν πέριξ των παραλιών και κατά τα άλλα σιχαίνονται τα σκυλιά, τα οποία θεωρούν - λόγω άγνοιας και εγωισμού - φορείς ασθενειών!

Ας μη ξεχνάμε, ότι οι παραλίες είναι δημόσιοι χώροι. Την επόμενη φορά, που θα σας κάνουν παρατήρηση για τον σκύλο σας (δύσκολα βλέπεις γάτα να θέλει, να κάνει μπάνιο στη θάλασσα) απλά απομακρυνθείτε κατά μερικά μέτρα και να έχετε το ζώο δεμένο κοντά σας.

Κανείς δεν μπορεί να σας υποχρεώσει, να το βγάλετε από το νερό ή να φύγετε. Σύμφωνα με τη δικηγόρο και πρόεδρο του Φιλοζωικού Συλλόγου Βέροιας, Βάσω Τάκη, η παράβαση για το μπάνιο σκύλου βεβαιώνεται από το Λιμενικό, γιατί έγινε μέσα στη θάλασσα και η (υποτιθέμενη) παράβαση γιά παρουσία ή κυκλοφορία σκύλου στην παραλία από την Αστυνομία!

Πολύπλοκο και από νομικής απόψεως!

Κάθε φορά που έρχεται το καλοκαίρι το ερώτημα, το οποίο απασχολεί εμάς τους φιλόζωους, είναι εάν θα βρούμε κάποια κατάλληλη παραλία για να κολυμπήσουμε παρέα με τον τετράποδο φίλο μας.

Οι δύο βασικές νομοθετικές διατάξεις που ρυθμίζουν το θέμα αυτό είναι ο νόμος 4039/2012 για τα δεσποζόμενα και τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς και ο Γενικός Κανονισμός Λιμένα Λαυρίου (άρθρο 230 παρ. 1 ζ της Υ.Α. 1046/1978, η οποία εξεδόθη κατ΄ εξουσιοδότηση του άρθρου 156 του ν.δ. 187/1973 του ΚΩΔΙΚΑ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ).

Περαιτέρω, από άποψη νομολογίας, έχουν εκδοθεί δύο εκ διαμέτρου αντίθετες δικαστικές αποφάσεις, η εφετειακή 2130/2003 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών και η 175/2005 του Αρείου Πάγου, η οποία αναίρεσε την πρώτη, με αφορμή την περίπτωση μιας γυναίκας, η οποία, εν έτει 2000, είχε υποπέσει στο μέγα ολίσθημα να βάλει τον μικρόσωμο σκύλο της στη θάλασσα σε μη οργανωμένη παραλία της περιοχής Σουνίου, αρνούμενη στη συνέχεια να τον απομακρύνει, παρά τις διαμαρτυρίες λουόμενου, ο οποίος φοβήθηκε μετάδοση ασθενειών και άσκησε εναντίον της αγωγή αποζημίωσης για προσβολή της προσωπικότητάς του.

Α) Κατ’ αρχήν είναι απόλυτα ξεκάθαρο ότι οι παραλίες ανήκουν στην δικαιοδοσία των αστυνομικών και όχι των λιμενικών αρχών (άρθρο 3 παρ. 1 περ. β του ν.δ. 444/1970).

Σύμφωνα με την γνωμοδότηση του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Σύρου κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ Κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ: «Αρμοδιότητα του Λιμενικού Σώματος για τη διενέργεια προανακριτικών και αστυνομικών πράξεων (σημείωση δική μου, η επιβολή τυχόν προστίμου στον ιδιοκτήτη του σκύλου συνιστά αστυνομική πράξη) υφίσταται στους λιμένες και στις χερσαίες ζώνες αυτών, αυτή δε, επεκτείνεται και στις παραλίες, για τις οποίες γίνεται λόγος στο άρθ. 3 παρ. 1 περ. β’, στις οποίες δηλαδή διενεργούνται εργασίες οι οποίες είναι συναφείς με τη λειτουργία των λιμένων και όχι σε οποιαδήποτε άλλη παραλία.

Σε οποιαδήποτε άλλη παραλία, αρμόδια είναι η κατά τόπο αστυνομική αρχή, εξαιρουμένων βέβαια των περιπτώσεων που διενεργούνται οι εργασίες, οι οποίες προβλέπονται στην παρ. 4 του άρθρου 3, οπότε ο εν λόγω χώρος εξομοιώνεται με λιμένα και χερσαία ζώνη λιμένα, ιδρυόμενης σ’ αυτήν την περίπτωση σχετικής αρμοδιότητας του Λιμενικού Σώματος.»

Επομένως, οι τόποι αρμοδιότητας του Λιμενικού, όπως αυτοί καθορίζονται από το νόμο, αφορούν την θαλάσσια περιοχή, τους λιμένες και τις χερσαίες ζώνες των λιμένων και ΟΧΙ τις παραλίες εν γένει και επομένως, το τυχόν πρόστιμο στις παραλίες πρέπει να το κόψει η αστυνομία (και η δημοτική), εκτός εάν σε κάποιο τόπο δεν υπάρχει αστυνομία (πχ κάποια νησιά), οπότε το κόβει η λιμενική αστυνομία.

Β) Στη συνέχεια πρέπει να γίνει διάκριση ανάμεσα στην κυκλοφορία του σκύλου σε παραλία λουομένων και στο μπάνιο του σκύλου στη θάλασσα.

Σύμφωνα με τον ν. 4039/2012 (καθώς και κατά τον προϊσχύοντα 3170/2003) επιτρέπεται ο περίπατος του σκύλου σε κοινόχρηστους υπαίθριους χώρους, αρκεί να μην κυκλοφορεί ελεύθερος και να γίνεται ο περίπατος πάντα με συνοδό (άρθρο 5 παρ. 3).

Ο σκύλος μας μπορεί να μας ακολουθεί σε κάθε υπαίθριο κοινόχρηστο χώρο, άρα και στις παραλίες, οργανωμένες και μη, αρκεί να είναι πάντα συνοδευόμενος και να έχουμε μαζί το βιβλιάριο υγείας του για να αποδείξουμε ότι είναι εμβολιασμένος αν μας ζητηθεί.

Όσον αφορά την περιβόητη εγκύκλιο Μ.Φ. 3111.10/1/93/20-05-93 της Διεύθυνσης Λιμενικής Αστυνομίας του ΥΠ.Ε.Ν., η οποία επαναλαμβάνεται και στη νεότερη υπ΄ αριθμ. πρωτ. Μ.Φ. 2119.4/3/06/16-06-2006 και σύμφωνα με την οποία «…Στην περίπτωση κατά την οποία σε μία τοποθεσία ή παραλία (στην οποία δεν παρευρίσκονται την δεδομένη χρονική στιγμή λουόμενοι) κυκλοφορεί ιδιοκτήτης ζώου μαζί με αυτό ή ο εν λόγω προβαίνει στο λούσιμο του ζώου, τότε ο ιδιοκτήτης δεν διαπράττει παράβαση.

Εάν όμως στην ίδια τοποθεσία καταφθάσουν λουόμενοι, τότε ο ιδιοκτήτης οφείλει, είτε να το απομακρύνει από την τοποθεσία αυτή, είτε να το διατηρήσει ασφαλισμένο σε απόσταση από τους λουόμενους τέτοια που να μην παρενοχλούνται αυτοί προκειμένου να μην διαπράττει την ανωτέρω παράβαση», αυτή δεν ισχύει κατά το μέρος που μιλαει για άμεση απομάκρυνση των σκύλων από την παραλία άμα τη εμφανίσει λουομένων, καθόσον ο νόμος υπερισχύει της εγκυκλίου.

Εάν παρ’ όλα αυτά, κάποιο αρμόδιο αστυνομικό ή λιμενικό όργανο κόψει πρόστιμο για μη απομάκρυνση του σκύλου από την παραλία, τότε μπορεί να διωχθεί για παράβαση καθήκοντος, είναι δε πολύ πιθανό, εάν κάποιος προσφύγει στα διοικητικά δικαστήρια κατά του προστίμου που θα του επιβληθεί, να δικαιωθεί όταν φτάσει η υπόθεση στο Συμβούλιο της Επικρατείας, επικαλούμενος αντισυνταγματικότητα, παράβαση νόμου κλπ.

Γ) Το πρόβλημα επομένως δεν είναι η κυκλοφορία και παρουσία των σκύλων στις παραλίες, αλλά το επιτρεπτό ή μη να μπαίνουν τα σκυλιά στη θάλασσα.

Η γενική άποψη που έχει επικρατήσει είναι ότι στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται το άρθρο 230 § 1 περ. ζ του αναχρονιστικού (ισχύει από το 1978) Γενικού Κανονισμού Λιμένα Λαυρίου, κατά τον οποίο απαγορεύεται η κυκλοφορία ζώων, καθώς και το λούσιμο αυτών σε χώρους λουομένων, άποψη που έχει δεχτεί και ο Άρειος Πάγος (πιο πάνω απόφαση).

Οι παραβάτες τιμωρούνται με πρόστιμο από 50 έως 150 ευρώ. Σημειωτέον ότι η ως άνω διάταξη για την απαγόρευση ζώων στις παραλίες αφορά μόνο τον Γενικό Κανονισμό Λιμένος Λαυρίου και τον χώρο ευθύνης του και μόνο κατ΄ αναλογία μπορεί να γίνει δεκτή η εφαρμογή του και στις άλλες ελληνικές παραλίες.

Από εκεί και πέρα είναι θέμα ερμηνείας του τι θεωρείται χώρος λουομένων. Σύμφωνα με τις παραπάνω εγκυκλίους, η ύπαρξη λουομένων σε μία θαλάσσια περιοχή αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για τον χαρακτηρισμό της περιοχής αυτής ως χώρου λουομένων και την ως εκ τούτου, εφαρμογή της απαγόρευσης της ως άνω διάταξης για τον χώρο αυτό, με άλλα λόγια όλες οι ελληνικές παραλίες είναι εν δυνάμει χώροι λουομένων.

Στο πυρ το εξώτερο δηλ. οι φιλόζωοι πολίτες που θέλουν να απολαύσουν το μπάνιο τους και τις διακοπές τους παρέα με τον πιστό τους φίλο, άντε να βρούμε καμιά έρημη βραχονησίδα που να μην πατάει το πόδι του λουόμενος!

Και πάλι όμως δεν μπορείς να είσαι ήσυχος γιατί εάν εμφανισθεί έστω και ένας υστερικός λουόμενος που φοβάται ότι θα μολυνθεί από το σκύλο, δεν επιτρέπεται να μπει ο σκύλος στη θάλασσα.

Παρά ταύτα, οι δικαστές του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, δικάζοντας την έφεση στην υπόθεση της ως άνω γυναίκας, έκριναν (ορθώς) ότι στις μη οργανωμένες παραλίες μπορεί ο καθένας να απολαμβάνει το μπάνιο του με τον σκύλο του και προχωρώντας στη συνέχεια σε συσταλτική ερμηνεία της παραπάνω διάταξης του Γενικού Κανονισμού Λιμένα Λαυρίου, έκριναν ως χώρο λουομένων όχι όλες τις περιοχές των ακτών που είναι προσιτές για θαλάσσια μπάνια, αλλά μόνον εκείνες που έχουν λουτρικές εγκαταστάσεις.

Δυστυχώς αυτή η άποψη κατέπεσε στον Άρειο Πάγο. 

Συνοψίζοντας, επιτρέπεται η παρουσία και ο περίπατος σκύλων στις παραλίες αρκεί να συνοδεύεται, επιτρέπεται να κάνετε μπάνιο στο σκύλο σας σε απομακρυσμένες παραλίες, εκτός εάν παραπονεθεί κάποιος λουόμενος, οπότε πρέπει να τον βγάλετε από την θάλασσα.

Σε κάθε περίπτωση αρμόδιο όργανο για την βεβαίωση της παράβασης είναι, για μεν την παρουσία και τον περίπατο του σκύλου στην παραλία η αστυνομία - εφόσον επιμένει παρά τον νόμο να βεβαιώσει παράβαση - για δε το μπάνιο του σκύλου στη θάλασσα το λιμενικό.

Η πολυνομία, που επικρατεί στο Ελληνικό Κράτος, δημιουργεί συχνά καταστάσεις σύγχυσης μεταξύ πολιτών και ελεγκτικών οργάνων, ώστε πολλές φορές δεν γνωρίζουν οι μεν τα δικαιώματά τους και οι δε τις υποχρεώσεις τους και γι αυτό πρέπει το οργανωμένο φιλοζωικό κίνημα να κινηθεί προς την κατεύθυνση πίεσης των αρμοδίων για την αλλαγή αυτού του αναχρονιστικού και θολού καθεστώτος σε σχέση με το επιτρεπτό ή μη της δυνατότητας χρήσης παραλιών και θαλασσών από φιλόζωους πολίτες με τα κατοικίδιά τους.

Βάσω Τάκη,
Δικηγόρος, πρόεδρος Φιλοζωικού Συλλόγου Βέροιας και μέλος της Πανελλήνιας Συντονιστικής Επιτροπής Φιλοζωικών Σωματείων.

πηγή: zoosos.gr